منگنز همچنین به افزایش سیالیت سرباره کمک می کند. ترکیب فولاد به ۱۳ درصد منگنز (فولاد هادفیلد) اضافه می شود. منگنز تمایل به شکستگی گرم در اثر گوگرد را کاهش می دهد و در نتیجه کار گرم روی فلز انجام می شود.

در مورد منگنز کم در فولاد، فاز سولفید ایجاد می شود. در نتیجه در هنگام نوردکاری ذوب می شود و با ایجاد ترک در نهایت باعث خرابی قطعه می شود. با افزودن مقدار معینی منگنز، ترکیب محکم تری بین ذرات ایجاد می شود.

کاربرد فرومنگنز، افزایش سختی و استحکام، افزایش استحکام بالا، کاهش شکنندگی، گرم کردن فولادها، تثبیت فاز آستنیت، جلوگیری از اکسیداسیون مذاب و افزایش سختی فولاد.

منگنز عمداً در بیشتر گریدهای فولادی وجود دارد و تقریباً جزء باقیمانده همه فولادهای دیگر است. گذشته از اهمیت تاریخی آن به عنوان گوگرد زدا و اکسید کننده، منگنز بدون شک رایج ترین عامل آلیاژی در فولادها، پس از کربن است. بنابراین قابل درک است که فرومنگنز پرمصرف ترین فروآلیاژ است.

از ۱۵ محصول منگنز فولادسازی که در استانداردهای ASTM شناخته شده اند، مهمترین آنها فرومنگنز با کربن بالا (استاندارد) است. به طور کلی در دو غلظت منگنز به فروش می رسد: ۷۴-۷۶٪ و ۷۸-۸۲٪، که دومی در بازار بیشتر است. میزان کربن از ۷٫۵ درصد، سیلیکون کمتر از ۱٫۵ درصد و گوگرد و فسفر به ترتیب ۰٫۰۳ و ۰٫۳ درصد بیشتر نخواهد شد. انواع کم فسفر نیز موجود است.